
Met haar ‘Power Vrouwen’ geeft Judith de vrouw een podium,
zichzelf incluis. In de vorm van collages zet zij de vrouw, vaak letterlijk, op een voetstuk. Zij mogen gezien worden en worden met recht ‘Power
Vrouwen’ genoemd.
INSPIRATIE
Judith is niet groot, met haar lengte wordt ze soms letterlijk over het
hoofd gezien en omvergelopen. Dit niet gezien worden merkt zij ook op
bij andere vrouwen in de maatschappij, bv bij het zorgen voor kinderen,
het lagere salaris dat ze vaak krijgen, het ondergewaardeerde werk in de zorg. Dit heeft Judith geïnspireerd om het vrouw-zijn te bekrachtigen
middels 100 collages. Het werd een project van enkele jaren genaamd
‘Power Vrouwen’.
Enkele van deze Power Vrouwen zijn hier te zien.
BEELDTAAL
Met illustraties, textiel en schilderen verbeeldt Judith verhalen die
belangrijk zijn in haar leven. Ze blijft dicht bij zichzelf, bij haar kern en
haar creatieve kracht. "Ik ben niet het type mens dat grote
maatschappelijke thema’s kan verbeelden Bij mij zit het in het kleine,
daarin zitten al genoeg verhalen."

Ik ben Wendelijn. Mijn passie voor kunst begon al van kleins af aan tijdens de uitstapjes naar verschillende musea met mijn mama. Als klein meisje kon ik mij verliezen in de schilderijen van de grote meesters, zoals die van Van Gogh.
Ik heb het schilderen en creatief bezig zijn voor mezelf weer hervonden tijdens mijn eerste baan als orthopedagoog. Ik zocht naar een manier om mijn gevoelens een uitdrukking te kunnen geven. De passie voor kunst die ik als klein meisje al kon beleven werd weer aangewakkerd.
Met mijn schilderijen wil ik emoties, ervaringen en indrukken vastleggen voordat er woorden aan te geven zijn.
Door de gelaagdheid van de schilderijen is er altijd wel iets nieuws te ontdekken. Door de puurheid van het moment, dat terug te zien is op de doeken, hoop ik jullie mee te kunnen nemen in mijn gevoelswereld. Wie weet kan ik een persoonlijke snaar raken!

Meij is een veelzijdig kunstenaar. Zij maakt beeldend werk en schrijft (proza)gedichten. In haar kunst is er wisselwerking tussen materiaal en ervaring, gedachten en beeld, concept en uitvoering, locatie
en installatie. Ook in haar schrijven opent zij haar zintuigen en probeert te horen welke verhalen er verteld willen worden en welke vorm zij willen aannemen.
Voor dit werk ‘IJkpunt’ heeft Meij sinds 2021 een Hollandse eik bezocht. In eerste instantie uit verlangen naar het ontluiken van de lente, de komst van het licht. Daarna uit nieuwsgierigheid naar het zien van het verloop van de seizoenen. Langzaamaan werd deze boom ‘haar’ boom, geworteld in de grond, het zwarte zand, waar haar stamboom staat. De boom werd een ontmoetingsplaats, waar ruimte is voor een dialoog zonder woorden, een plaats om afstand te nemen en dichterbij te komen. Die momenten van verstilling heeft zij vastgelegd in een nog altijd groeiende verzameling foto’s. Als bladeren hangen zij losjes aan de wand. Een verzameling portretten die in relatie tot elkaar, tot de
omgeving, tot de maker, tot de kijker, een doorlopend stilleven van tijd vormen.
Een gedicht geschreven onder deze boom is verschenen in de Seizoenszine Lente, 2025 (een literair tijdschrift uitgegeven door Tilt).

